-
1 εμεω
(impf. ἤμουν, атт. fut. ἐμῶ, aor. ἤμεσα, pf. ἐμήμεκα; pass.: pf. ἠμήμεσμαι, inf. aor. ἐμεθῆναι)1) извергать, изрыгать, выплевывать(αἷμα Hom.; θρόμβους φόνου, ἰὸν βαρύν Aesch.; μέλι Arst.)
2) страдать рвотойἄφρονες ἐγίγνοντο καὴ ἤμουν Xen. — они бредили, и их рвало